Auteur: Dr. A.S. Cools, werkzaam bij de sectie internationaal belastingrecht van de Belastingdienst. Dit artikel is geschreven op persoonlijke titel.

Naar verluidt is de Belgische Belastingdienst meer aandacht aan het besteden aan buitenlandse ondernemingen die actief zijn in België. De bedrijven die een Belgische inrichting hebben, zijn verplicht tot het indienen van de (nihil)aangifte in de vennootschapsbelasting. Daar gaat mee gepaard dat de Belgische inrichting zich ook moet aansluiten bij een Belgisch sociaal verzekeringsfonds en daarvoor een jaarlijkse vennootschapsbijdrage moet betalen. Volgens de OESO en de Belgische wetgeving is er immers sneller sprake van een (Belgische) vaste inrichting. De Belgische inrichting is mede ingevoerd voor kleinere buitenlandse MKB-vennootschappen die diensten verlenen in België. Maar wat is nu eigenlijk een Belgische inrichting? In dit artikel bespreek ik nog eens beknopt de definitie van een verruimde vaste inrichting die ingevolge BEPS in het leven geroepen is. Deze bijdrage is als volgt opgebouwd. Ik start met een algemene uiteenzetting over BEPS. Daarna geef ik aan welke wijzigingen BEPS aan het concept van de vaste inrichting heeft doorgevoerd. In een volgend deel breng ik de verruimde definitie van Belgische inrichting ter sprake die sedert 1 januari 2020 in voege is. Ik sluit af met conclusies.