Voormalige eigen woning staat feitelijk niet te koop

Na de verhuizing kwalificeert de oude woning niet als eigen woning, omdat deze feitelijk niet te koop staat. De woning staat feitelijk niet te koop omdat de vraagprijs niet overeenkwam met de marktwaarde. Bron: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 5 december 2017, ECLI:NL:GHARL:2017:10965 Onderstaande uitspraak van het Gerechtshof ziet weliswaar niet op een grensoverschrijdende situatie, maar de problematiek doet zich veel voor bij emigranten of tijdelijk uitgezonden werknemers. Men kan er dan belang bij hebben, om de voormalige eigen woning in Nederland aangemerkt te houden als een eigen woning. Immers dat kan een verrekenbaar verlies of een aftrek van de hypotheekrente in box 1 opleveren. Als de voormalige eigen woning echter (feitelijk) niet te koop staat en dus geen eigen woning is in de zin van art. 3.111, lid 3 Wet IB 2001. Als ook om andere reden geen sprake is van een eigen woning, bijv. de uitzendingsregeling is niet van toepassing (art. 3.111, lid 6 Wet IB 2001), dan vervalt de hypotheekrenteaftrek in box 1. De woning gaat dan over naar box 3. Dat de eigen woning feitelijk niet te koop staat wordt in deze uitspraak afgeleid uit de feiten en omstandigheden, waarbij de vraagprijs een belangrijke rol speelt. Deze lag ruim boven de marktwaarde. Ook was van belang dat er een potenti&euml;le koper was, maar daar heeft belanghebbende niet serieus op gereageerd. Instantie Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden Datum uitspraak 05-12-2017 Datum publicatie 15-12-2017 Zaaknummer 17/00686 Formele relaties Eerste aanleg: ECLI:NL:RBGEL:2017:2659, (Gedeeltelijke) vernietiging en zelf afgedaan Rechtsgebieden Belastingrecht Bijzondere kenmerken Hoger beroep Inhoudsindicatie IB/PVV. Eigen woning? Bestemd voor verkoop? Uitspraak GERECHTSHOF ARNHEM - LEEUWARDEN locatie Arnhem nummer 17/00686 uitspraakdatum: 5 december 2017 Uitspraak van de vijfde meervoudige belastingkamer op het hoger beroep van [X] te [Z] (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland van 16 mei 2017, nummer AWB 16/6487, in het geding tussen belanghebbende en de inspecteur van de Belastingdienst/Kantoor Arnhem (hierna: de Inspecteur) 1 Ontstaan en loop van het geding 1.1. Aan belanghebbende is voor het jaar 2013 een aanslag in de inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd. Bij beschikking is belastingrente berekend. 1.2. De Inspecteur heeft bij in &eacute;&eacute;n geschrift vervatte uitspraken op bezwaar de bezwaren afgewezen. 1.3. Belanghebbende is tegen die uitspraken in beroep gekomen bij de rechtbank Gelderland (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft het beroep ongegrond verklaard. 1.4. Belanghebbende heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld. 1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 15 november 2017. Van de zitting is een proces-verbaal opgemaakt, dat aan deze uitspraak is gehecht. 2 De vaststaande feiten 2.1. In 2007 heeft belanghebbende de woning [a-straat] 2034 te [Z] (hierna: de woning) gekocht voor &euro; 210.000. Vanaf dat moment heeft hij in de woning gewoond. De woning is gefinancierd met een hypothecaire lening die op 1 januari 2013 en op 31 december 2013 &euro; 206.000 bedroeg. In het onderhavige jaar 2013 heeft belanghebbende op deze lening &euro; 10.299,96 aan rente betaald. De WOZ-waarde van de woning voor het jaar 2013 is &euro; 209.000. 2.2. Belanghebbende is op 4 juni 2010 in het huwelijk getreden met [A] (hierna: de echtgenote). De echtgenote woonde in [B] en is daar na het huwelijk blijven wonen. Aanvankelijk is belanghebbende in de woning blijven wonen. In 2013 is hij verhuisd naar de woning van de echtgenote in [B] . Sinds augustus 2015 verblijft belanghebbende weer in de woning. In de Gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens (hierna: GBA) is vermeld dat belanghebbende tot 13 maart 2013 en vanaf 19 augustus 2016 op het adres van de woning woonde en dat hij van 13 maart 2013 tot 19 augustus 2016 in [B] op hetzelfde adres als zijn echtgenote woonde. 2.3. Op 6 oktober 2014 schrijft [C] ( [D] makelaardij) per e-mail aan belanghebbende onder meer: &ldquo;ik krijg van u een aanvraag voor de verkoop van uw woning. Omdat het handig is een afspraak te maken hiervoor stel ik voor dat u mij belt op een geschikt moment.&rdquo; 2.4. Tot de gedingstukken behoort de volgende verklaring met dagtekening 13 juni 2016: &ldquo;Hiermee verklaar ik , dhr/mevr [E] Zijnde de overburen van dhr [X] en woonachtig op [a-straat] 2055 , dat de woning aan de [a-straat] 2034 Gedurende de periode 2013‑2014 niet bewoond werd en leeg stond , En dat dhr [X] medio 2015 de woning weer heeft betrokken&rdquo; 2.5. Tot de gedingstukken behoort een verklaring van [F] met dagtekening 26 oktober 2016, die onder meer als volgt luidt: &ldquo;In het jaar 2013 heb ik [X] enkele keren geholpen met het voor verkoop toonbaar maken van zijn woning aan de [a-straat] 2034 [Z] . Bij een van deze gelegenheden was [X] niet aanwezig en trof ik tussen de post een briefje aan met daarin een telefoonnummer en een verzoek om te worden teruggebeld indien er belangstelling was om het pand te verkopen. Ik heb het briefje aan [X] overhandigd. Enige tijd later begreep ik van hem dat hij na het nummer gebeld te hebben tot zijn spijt geen overeenstemming had kunnen bereiken over de koopsom.&rdquo; 2.6. Belanghebbende heeft voor het jaar 2013 aangifte gedaan van een belastbaar inkomen uit werk en woning van &euro; 22.755, als volgt gespecificeerd: Loon uit tegenwoordige arbeid &euro; 32.461 Loon uit vroegere arbeid &euro; 6.393 Eigenwoningforfait nihil Hypotheekrente &euro; 10.299 Belastbare inkomsten uit eigen woning &reg; -/- &euro; 10.299 Betaalde premies inkomensvoorzieningen -/- &euro; 1.180 Kosten levensonderhoud kinderen -/- &euro; 4.620 Belastbaar inkomen uit werk en woning &euro; 22.755 2.7. De Inspecteur heeft bij het vaststellen van de aanslag de aftrek voor eigenwoningrente niet geaccepteerd en het belastbare inkomen uit werk en woning vastgesteld op (&euro; 22.755 + &euro; 10.299 =) &euro; 33.054. 3 Het geschil 3.1. In geschil is of de woning in het onderhavige jaar voor belanghebbende een eigen woning was. Belanghebbende stelt primair dat de woning na zijn vertrek te koop stond, zodat deze op grond van artikel 3.111, tweede lid, van de Wet inkomstenbelasting 2001 (hierna: Wet IB 2001) als eigen woning is aan te merken. Subsidiair stelt belanghebbende dat hij tot 1 april 2013 in de woning woonde, zodat deze gedurende die tijd op grond van artikel 3.111, eerste lid, van de Wet IB 2001 een eigen woning was. 3.2. Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de uitspraak van de Rechtbank en tot vermindering van de aanslag. 3.3. De Inspecteur concludeert tot bevestiging van de uitspraak van de Rechtbank. 4 Beoordeling van het geschil 4.1. Belanghebbende stelt dat de woning in 2013 te koop stond. Hij wijst erop dat de huizenmarkt in 2013 erg slecht was. De woning zou wellicht kunnen worden verkocht voor &euro; 189.000. Hij wilde de woning graag verkopen om verlost te zijn van dubbele woonlasten, maar hij wilde geen grote restschuld accepteren. Om de verkoopbaarheid van de woning te vergroten is hij de woning zelf gaan opknappen. Omdat zowel zijn financi&euml;le mogelijkheden als zijn beschikbare tijd beperkt waren, is ook het opknappen beperkt gebleven. Wel heeft hij in 2013 een aanvang gemaakt met het toonbaar maken van de woning voor de verkoop. Voorts wijst belanghebbende erop dat een potenti&euml;le koper een briefje in de brievenbus van de woning heeft gedaan met het verzoek contact op te nemen. Belanghebbende vond het bod van &euro; 170.000 van deze potenti&euml;le koper echter te laag en het is niet tot een verkoop gekomen. 4.2. Het Hof stelt vast dat belanghebbende de woning in 2013 niet actief te koop heeft aangeboden. Hij wilde de woning wel verkopen, maar niet voor een prijs die overeenkwam met de marktwaarde op dat moment. Hij heeft wel enige activiteiten ontplooid om de woning beter verkoopbaar te maken, maar deze activiteiten waren in 2013 zeer beperkt van omvang. Ook daarna heeft belanghebbende gedurende de tijd dat de woning tot halverwege 2015 leeg stond, slechts enkele verbeteringen aangebracht. Uiteindelijk is de woning ook niet actief te koop aangeboden. Onder deze omstandigheden kan niet worden geoordeeld dat de woning in 2013 bestemd was voor verkoop. 4.3. Belanghebbende stelt subsidiair dat hij tot 1 april 2013, althans tot 13 maart 2013 in de woning woonde. Hij wijst erop dat hij tot 13 maart 2013 in de GBA stond ingeschreven op het adres van de woning. Het Hof acht, gelet op de verklaringen ter zitting en de inschrijving in de GBA aannemelijk dat belanghebbende tot 13 maart 2013 (dus 72 dagen in 2013) in de woning woonde. Dat belanghebbende daar langer woonde, acht het Hof niet aannemelijk. 4.4. Dat leidt ertoe dat het belastbare inkomen uit werk en woning moet worden vastgesteld op &euro; 31.269, als volgt berekend: Belastbaar inkomen uit werk en woning volgens aanslag &euro; 33.054 Bij: Eigenwoningforfait 0,6% x &euro; 209.000 x 72 / 365 &euro; 247 + Af: Hypotheekrente &euro; 10.299 x 72 / 365 &euro; 2.032 -/- Belastbaar inkomen uit werk en woning &euro; 31.269 4.5. Het hoger beroep wordt geacht mede betrekking te hebben op het verzamelinkomen en de belastingrente. Belanghebbende heeft hiertegen geen zelfstandige grieven aangevoerd zodat het hoger beroep in zoverre slechts gegrond is voor zover het de vorenbedoelde vermindering van de aanslag betreft. Slotsom Op grond van het vorenstaande is het hoger beroep gegrond. 5 Griffierecht en proceskosten Omdat het Hof het hoger beroep gegrond verklaart, bepaalt het Hof dat de Inspecteur aan belanghebbende het betaalde griffierecht vergoedt. Het Hof ziet aanleiding de Inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende voor de behandeling van het bezwaar, het beroep en het hoger beroep heeft moeten maken. Het Hof stelt de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het bezwaar, het beroep en het hoger beroep heeft moeten maken overeenkomstig het Besluit proceskosten bestuursrecht vast op &euro; 246 voor de kosten in de bezwaarfase (1 punt (bezwaarschrift) &acute; wegingsfactor 1 &acute; &euro; 246), &euro; 990 voor de kosten in eerste aanleg (2 punten (beroepschrift en bijwonen zitting) &acute; wegingsfactor 1 &acute; &euro; 495) en &euro; 990 voor de kosten in hoger beroep (2 punten (hogerberoepschrift en bijwonen zitting) &acute; wegingsfactor 1 &acute; &euro; 495), ofwel in totaal op &euro; 2.226. 6 Beslissing Het Hof: &ndash; vernietigt de uitspraak van de Rechtbank, &ndash; verklaart het tegen de uitspraken van de Inspecteur ingestelde beroep gegrond, &ndash; vernietigt de uitspraken van de Inspecteur, &ndash; vermindert de aanslag tot een aanslag berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van &euro; 31.269, &ndash; vermindert het verzamelinkomen dienovereenkomstig, &ndash; vermindert de belastingrente dienovereenkomstig, &ndash; veroordeelt de Inspecteur in de proceskosten van belanghebbende tot een bedrag van &euro; 2.226 en &ndash; gelast dat de Inspecteur aan belanghebbende het betaalde griffierecht vergoedt, te weten &euro; 46 in verband met het beroep bij de Rechtbank en &euro; 124 in verband met het hoger beroep bij het Hof. Deze uitspraak is gedaan door mr. J. van de Merwe, voorzitter, mr. A. van Dongen en mr. G.B.A. Brummer, in tegenwoordigheid van mr. C.E. te Brake als griffier. De beslissing is op 5 december 2017 in het openbaar uitgesproken. De griffier, De griffier is verhinderd de uitspraak te ondertekenen. De voorzitter, (C.E. te Brake) (J. van de Merwe)

Menu

Voormalige eigen woning staat feitelijk niet te koop

Nieuws