In de aangifte 2014 stelt X dat zijn partner in verdragsland Brazilië woont en op grond van het keuzerecht als fiscaal partner is aan te merken. Bij bezwaar stelt belanghebbende dat de partner in Libanon, een niet-verdragsland, woont en dus geen fiscaal partner kan zijn. Zo ontstaat recht op hogere heffingskortingen als alleenstaande met kinderen. Belanghebbende levert echter onvoldoende bewijs van de woonplaats in Libanon.
Bron: Gerechtshof Amsterdam, 29 november 2018, ECLI:NL:GHAMS:2018:4381