Auteur: Yves Stox, vrijwillig wetenschappelijk medewerker, VUB en Managing Consultant, Partena Professional (Yves.Stox@partena.be)

Sinds 1 januari 2018 kent België een nieuwe vorm van werknemersparticipatie: de winstpremie. Een werkgever kan op een relatief eenvoudige manier een deel van zijn winst toekennen aan zijn werknemers.(1) De regering is in zijn opzet geslaagd om werknemersparticipatie via de winstpremie aantrekkelijker te maken, doordat de winstpremie eenvoudig kan worden ingevoerd. Initieel werd de implementatieprocedure van de werknemersparticipatie gepercipieerd als te zwaar in verhouding tot het voordeel van de fiscale en parafiscale behandeling. Al in het eerste jaar (2018) keerden reeds 738 Belgische bedrijven een winstpremie uit aan hun medewerkers. In totaal ging 92,5 miljoen euro aan winstpremies naar een 50.000-tal werknemers. Afhankelijk van de beloningsstrategie die de onderneming wil realiseren, is het al dan niet een goed idee om de winstpremie in te voeren. De winstpremie blijkt met name een goede oplossing voor werkgevers die collectief willen belonen, op basis van de ondernemingswinst en dat één keer per jaar willen doen.

Auteur: mr. Y. Stox, vrijwillig wetenschappelijk medewerker VUB, Senior Legal Counsel bij Partena Professional (Yves.Stox@partena.be)

Omdat in België de interpretatieregels bij grensoverschrijdend werken als bestuurder zijn gewijzigd, zullen met terugwerkende kracht vanaf 1 oktober 2018 steeds Belgische socialezekerheidsbijdragen als zelfstandige zijn verschuldigd over bestuurdersvergoedingen uit andere EU-lidstaten. België neemt dus niet langer de kwalificatie over van de EU-lidstaat waar de bestuurder de activiteiten uitoefent. Dit nieuwe beleid van de RSZ en het RSVZ kan veel impact hebben op de socialezekerheidsbijdragen die in België zijn verschuldigd.

Auteur: mr. Y. Stox, vrijwillig wetenschappelijk medewerker VUB, Senior Legal Counsel bij Partena Professional

Belgische socialezekerheidsbijdragen zijn verschuldigd als het voordeel voor de werknemer ten laste is van de juridische werkgever. Het loonbegrip van de Belgische loonbeschermingswet vormt de basis voor de bijdrageheffing in het socialezekerheidsstelstel voor werknemers. De loonbeschermingswet definieert “loon” als (i) het loon in geld, of de in geld waardeerbare voordelen, (ii) waarop de werknemer recht heeft (iii) ingevolge zijn dienstbetrekking (iv) ten laste van zijn of haar werkgever. Maar hoe gaat dit dan als een moedermaatschappij in de USA werknemers van een Belgische dochteronderneming laat deelnemen aan een incentive plan, waarbij de Belgische werkgever in het beslissingsproces van deelname en toekenning niet eens betrokken is?

Auteur: mr. Y. Stox, vrijwillig wetenschappelijk medewerker VUB en Senior Legal Counsel bij Partena Professional

België poogde in 2012 door middel van een antimisbruikbepaling een halt toe te roepen aan detacheringsfraude. Belgische rechters, instellingen van sociale zekerheid en sociaal inspecteurs zouden een A1-verklaring naast zich neer kunnen leggen. Het Europese Hof van Justitie bleek echter niet bereid om de bindende kracht van de A1-verklaring zo makkelijk te nuanceren. België werd veroordeeld. Onlangs heeft België deze antimisbruikbepaling daarom weer ingetrokken. Toch blijkt het niet allemaal voor niets te zijn geweest.

In dit artikel wordt ingegaan op de strijd van België tegen grensoverschrijdende sociale fraude: einde van een antimisbruikbepaling, bevestiging van een algemeen rechtsbeginsel.

Auteur: mr. Y. Stox, vrijwillig wetenschappelijk medewerker VUB, Senior Legal Counsel bij Partena Professional (Yves.Stox@partena.be)

Buitenlandse werkgevers die tijdelijk personeel tewerkstellen in België moeten een hele rits controlemaatregelen respecteren. Dit artikel wil een overzicht bieden van de verschillende “sociale documenten” (in de ruimste betekenis) die de buitenlandse werkgever moet opmaken en bijhouden. Gelukkig zijn er ook vrijstellingen, ook die komen aan bod. De focus in dit artikel ligt op de tijdelijke tewerkstelling in België vanuit een andere lidstaat van de Europees Economische Ruimte. Het verplichte karakter van deze controlemaatregelen staat los van de onderwerping aan Belgische belastingen, aan Belgische socialezekerheidsbijdragen en het moeten naleven van de Belgische arbeids-, loon- en tewerkstellingsvoorwaarden. Specifieke verplichtingen in met name de bouwsector komen niet aan bod. Die controlemaatregelen werden nog een beetje complexer na de omzetting van de Handhavingsrichtlijn 2014/67 door de wet van 11 december 2016 houdende diverse bepalingen inzake detachering van werknemers (Belgisch Staatsblad 20 december 2016). België kende met de Limosa-melding al een voorafgaande verklaring, maar er is meer.