Landenreeks: India

Auteurs: Mr. D. Reins en Neha Mohan LLM, beiden werkzaam bij TTT-Group te Amsterdam Dit artikel gaat in op belangrijke aspecten van de individuele inkomstenbelasting in India. Wij menen dat India een belangrijk land is om in deze serie op te nemen, zeker gezien de toename van grensoverschrijdende arbeid de afgelopen jaren van en naar India. In India wordt de inkomstenbelasting geheven door de centrale overheid onder de grondwet, die de bevoegdheid om belasting te heffen tussen de centrale en de deelstaten verdeelt. De meeste staten heffen een zogenaamde &ldquo;profession tax&rdquo;, een beperkte bijdrage over inkomsten uit arbeid. Minder belangrijke belastingen kunnen worden geheven door lokale autoriteiten, zoals de gemeente. In de loop der tijd zijn diverse belastingen volledig afgeschaft, bijvoorbeeld successierechten, schenkingsrechten en de vermogensbelasting in 2015. Het inkomstenbelastingsysteem is be&iuml;nvloed door het Engelse stelsel, wat zich uit op verschillende vlakken. In beginsel geldt dat inkomen voortvloeiend uit Indiase bron, verdiend of opgebouwd in India, in India wordt belast. Historisch gezien is het inkomstenbelastingstelsel aanzienlijk vereenvoudigd. Dit was ca. 50 jaar geleden anders. In 1970 werd de personenbelasting gespreid over 11 schijven, met als hoogste tarief 85% en als laagste 10%. Tot vorig jaar golden er verschillende belastingtarieven voor mannelijke en vrouwelijke belastingbetalers in een poging om de gelijkheid te bevorderen. Momenteel is het systeem van de inkomstbelasting minder complex en kan de aangifte ook elektronisch worden gedaan, hiervoor is wel een registratie nodig waarna men een nummer krijgt (&ldquo;PAN&rdquo;) om de aangifte elektronisch te kunnen doen. Het Indiase belastingjaar begint op 1 april en eindigt op 31 maart. Het belastingjaar wordt "boekjaar" of "FY" genoemd en het daaropvolgende belastingjaar wordt "aanslagjaar" of "AY" genoemd. Het huidige belastingjaar, FY 2018/19, begint op 1 april 2018 en eindigt op 31 maart 2019. Fiscale woonplaats De belasting die wordt geheven van personen in India is afhankelijk van de fiscale woonplaats gedurende het (Indiase) belastingjaar. De woonplaats wordt slechts bepaald door fysieke aanwezigheid (dagentelling). Persoonlijke feiten of omstandigheden zijn dus irrelevant. Afhankelijk van het aantal dagen dat in India fysiek wordt doorgebracht tijdens het belastingjaar en de voorgaande belastingjaren, kan een natuurlijke persoon worden beschouwd als: ingezetene en gewone inwoner ("ROR", resident and ordinarily resident) ingezetene maar niet gewone inwoner ("RNOR", resident and not ordinarily resident), of niet-ingezetene ("NR", non resident) in India. Bovenstaande classificatie is relevant omdat het van grote invloed is op de belastingdruk. i.e. de belastingpositie van bovengenoemde drie typen belastingplichtigen verschilt van elkaar. Men wordt als ingezetene beschouwd als hij/zij (i) in het betreffende belastingjaar 182 dagen of meer in India verblijft, of (ii) indien hij/zij 60 dagen of meer in India verblijft gedurende het betreffende belastingjaar en tevens 365 dagen of meer in India heeft doorgebracht in de vier hieraan voorafgaande belastingjaren. In bepaalde gevallen wordt &ndash; als uitzondering op voornoemde regel &ndash; de 60 dagen opgerekt naar 182 dagen, dat is bijvoorbeeld het geval als iemand een dienstbetrekking buiten India accepteert. Indien aan geen van deze voorwaarden is voldaan, dan wordt iemand als NR beschouwd. Als iemand dus in India wordt tewerkgesteld voor een periode van 60 dagen of meer, maar minder dan 182 dagen in een bepaald belastingjaar en in de vier voorafgaande jaren minder dan 365 dagen, in India is verbleven, kwalificeert hij als niet-inwoner. Iemand die dus vanuit Nederland voor 2 jaar wordt uitgezonden per 1 januari 2019, zal dus in de periode 1 januari tot en met 31 maart 2019 niet in India als fiscaal inwoner kwalificeren en vermoedelijk evenmin in Nederland. In een dergelijke situatie kan zich dus een periode van niet-inwonerschap voordoen en is het belastingverdrag niet van toepassing. Om als RNOR te worden beschouwd in een bepaald belastingjaar dient de belastingplichtige ten minste te voldoen aan &eacute;&eacute;n van de volgende twee voorwaarden: hij werd in ten minste 9 van de 10 voorgaande belastingjaren als NR beschouwd, of hij is niet meer dan 729 dagen in India verbleven tijdens de zeven belastingjaren voorafgaand aan het betreffende belastingjaar. Indien de ingezeten belastingplichtige aan geen van de hiervoor genoemde voorwaarden voldoet, wordt de ingezeten belastingplichtige in het betreffende belastingjaar als ROR beschouwd. Indien men in een bepaald belastingjaar slechts twee maanden (60 dagen) in India verblijft en in de afgelopen 7 jaar ook een aanzienlijke hoeveelheid tijd in India is verbleven (in totaal meer dan 729 dagen, berekend in totaal), kan men in het gegeven belastingjaar als een ROR worden beschouwd. &ldquo;Kan&rdquo; omdat iemand pas ROR of RNOR kan zijn als iemand als ingezetene kwalificeert. Dus primair moet men eerst kijken of iemand ingezetene is (zie hiervoor) en, zo ja, dan kan iemand mogelijk als RNOR worden beschouwd. Schematische weergave fiscale woonplaats Fysieke Aanwezigheidstest Kwalificatie Fysieke Aanwezigheidstest Kwalificatie Test 1 (i) Minder dan 60 dagen* in India in belastingjaar; of NR (ii) Tot 182 dagen in India in belastingjaar en minder dan 365 dagen in voorgaande 4 belastingjaren Test 1 Test 2 (i) 182 dagen of meer in belastingjaar; of ROR of RNOR (i) Minder dan 729 dagen in 7 voorgaande belastingjaren; of RNOR (ii) 60 dagen* of meer in belastingjaar en 365 dagen of meer in voorgaande 4 belastingjaren (ii) NR in tenminste 9 van de 10 voorafgaande belastingjaren (i) 729 dagen of meer in 7 voorgaande belastingjaren; en ROR (ii) ROR of RNOR in tenminste 2 van de 10 voorgaande belastingjaren * Ingeval van baanacceptatie buiten India geldt een oprekking van minder dan 60 dagen naar minder dan 182 dagen Basisbeginselen De inkomstenbelasting wordt geheven op basis van progressieve belastingtarieven. Hierbovenop is voor de meeste belastingplichtigen een inkomensafhankelijke toeslag van toepassing. Ook is Cess van toepassing, dat is beperkte aanvullende heffing terzake van gezondheid en onderwijs. De tarieven(1) van de inkomstenbelasting over het belastingjaar 2018/19 zijn als volgt: Inkomen (INR) Belastingtarief (% van het inkomen) Toeslag (% van de inkomstenbelasting)) Gezondheid & Onderwijs bijdrage (% van de inkomstenbelasting) 0 &ndash; 250,000 - - - 250,000 &ndash; 500,000 5% - 4% 500,000 &ndash; 1000,000 20% - 4% 1000,000 and above 30% - 4% 5,000,000 &ndash; 10,000,000 30% 10% 4% 10,000,000 and above 30% 15% 4% Het stelsel gaat uit van een individuele heffing. Het is niet mogelijk voor gehuwden of samenwoners gezamenlijk aangifte te doen (met uitzondering voor een bepaalde Hindoe gezinssamenstelling). NR&rsquo;s en RNOR&rsquo;s zijn alleen onderworpen aan belasting over inkomsten die in India zijn (of geacht te worden zijn) verdiend, opgebouwd of ontstaan. RNOR&rsquo;s zijn bovendien onderworpen aan belasting op inkomen dat toerekenbaar is aan een (zelfstandig) beroep of bedrijf in India. De RNOR&rsquo;s zijn dus niet onderworpen aan belasting op hun buitenlandse inkomsten, dit is dan ook het grote voordeel van de status als RNOR ten opzichte van de ROR. ROR&rsquo;s zijn onderworpen aan belasting op hun wereldwijde inkomsten. De bronnen van inkomen zijn als volgt gecategoriseerd: inkomsten uit arbeid inkomsten uit eigen woning inkomsten uit (zelfstandig) beroep of bedrijf vermogenswinsten inkomsten overige werkzaamheden De indeling van inkomsten in deze categorie&euml;n is belangrijk omdat de nationale belastingwetgeving voorziet in aftrekposten die specifiek zijn voor elk van deze categorie&euml;n. Daarnaast zijn er ook enkele algemene aftrekposten van het totale inkomen. Elk individu, ongeacht status als ROR, RNOR of NR, is verplicht een belastingaangifte in te dienen als het bruto inkomen in India tijdens het belastingjaar INR 250.000 overschrijdt. Sinds 2012 zijn ROR&rsquo;s tevens verplicht om aangifte te doen van hun buitenlands vermogen en bankrekeningen, zelfs indien zij in het belastingjaar geen inkomsten hebben in India. De aangifte inkomstenbelasting moet v&oacute;&oacute;r 31 juli van hetzelfde jaar worden ingediend. Er kan een boete van maximaal INR 25.000 worden opgelegd indien de aangifte te laat wordt ingediend. In geval van verzwegen inkomsten en belastingontduiking kan een boete van maximaal 300% van de belasting over deze inkomsten worden opgelegd. De betaling van belastingen gebeurt op een "pay as you earn" basis. Dit houdt in dat de verschuldigde belasting wordt ingehouden op het inkomen. Een werkgever houdt de belasting in op het loon en draagt deze af aan de Indiase belastingautoriteiten. Zo ook de bank die bronbelasting inhoudt en afdraagt terzake van rente-inkomsten. Daarnaast zijn natuurlijke personen verplicht op kwartaalbasis een &ldquo;voorheffing&rdquo; te betalen indien de belastingschuld van het voorgaande belastingjaar meer dan INR 10.000 bedraagt. Alsdan moet de belastingschuld vier keer per jaar worden (her)berekend en dient respectievelijk 15%, 45%, 75% en ten slotte 100% van het verschuldigde belastingbedrag te worden betaald op respectievelijk 15 juni, 15 september, 15 december en 15 maart. Betaalt men niet, of betaalt men minder dan 90% van de berekende belasting, dan leidt dit tot een rente verhoging van 1% van het onbetaalde bedrag per maand. De aan de bron ingehouden belasting (of bronbelasting) en de betaalde voorheffing zijn verrekenbaar met de uiteindelijk verschuldigde belasting voor het belastingjaar. Inkomsten uit arbeid Belastbaar loon omvat in het algemeen alles wat een werknemer van zijn werkgever ontvangt, in geld of in natura, met betrekking tot de verrichte werkzaamheden. Dit omvat dus onder meer salaris, bonus, honoraria en commissie, toelagen, voordelen in natura, winstuitkering, achterstallige salarissen, pensioenen, lijfrenten, etc. Bepaalde vergoedingen zijn, tot bepaalde maxima, deels aftrekbaar van het arbeidsinkomen, zoals huur, huisvestingstoelage, reiskostenvergoeding en vergoeding van medische kosten. Werknemers die korter dan drie maanden worden uitgezonden naar het buitenland komen in aanmerking voor een onbelaste dagvergoeding ter dekking van optredende kosten voor voedsel, reizen en huisvesting. Inkomsten uit (zelfstandig) bedrijf of beroep In het algemeen wordt het inkomen uit (zelfstandig) beroep of bedrijf op dezelfde wijze behandeld als dat van een onderneming. Zakelijke kosten alsmede afschrijvingen op materi&euml;le en immateri&euml;le activa zijn aftrekbaar bij het bepalen van de belastbare winst. Ook zijn bepaalde fiscale stimulansen die voor ondernemingen gelden, zoals voor activiteiten in specifieke sectoren, van toepassing op zelfstandigen. Een "alternatieve minimumbelasting&rdquo; is van toepassing indien in een belastingjaar de normaal verschuldigde inkomstenbelasting lager is dan de alternatieve minimumbelasting. Het wordt geheven tegen 18,5% (plus de toepasselijke toeslag en Cess) over de gecorrigeerde totale inkomsten en kan worden verrekend met de normaal verschuldigde belastingen van toekomstige jaren gedurende 15 jaar. Inkomsten uit (eigen) woning en onroerend goed Inkomsten uit woning of commercieel vastgoed in India worden onder deze categorie belast bij de wettelijke eigenaar. Onroerend goed dat echter wordt gebruikt voor (zelfstandig) beroep of bedrijf wordt niet in deze categorie belast. E&eacute;n woning (per belastingbetaler) kan worden beschouwd als eigen woning (zelf bewoond). Hierover is geen inkomstenbelasting verschuldigd, maar gemeentelijke belastingen en rente betaald voor een lening met betrekking tot dit onroerend goed zijn aftrekbaar. Wanneer iemand meerdere zelf bewoonde woningen heeft, kan deze &eacute;&eacute;n woning als eigen woning aanwijzen. Elk ander onroerend goed dat eigendom is van dezelfde persoon wordt onder deze categorie belast, ongeacht of het is verhuurd of niet, volgens een bepaalde wettelijke formule. Het heeft de karaktertrekken van een vermogensbelasting. Als de woning ook feitelijk wordt verhuurd, zijn de rente-inkomsten daarnaast ook belast. Vermogenswinst India kent een vermogenswinstbelasting, bijvoorbeeld over de winst bij vervreemding van onroerend goed, aandelen en effecten, juwelen, etc. Verschillende tarieven gelden voor verschillende soorten inkomsten en een en ander hangt eveneens af van de duur waarop de bezittingen worden gehouden. In het algemeen geldt dat langetermijnwinsten uit de verkoop van activa die gemiddeld langer dan 2 jaar worden aangehouden, gunstiger worden behandeld dan kortetermijnwinsten. Eventuele vermogensverliezen zijn verrekenbaar met vermogenswinsten. Een eventueel restant verlies is voorwaarts verrekenbaar (voor maximaal 8 jaar). Inkomsten overige werkzaamheden Alle inkomsten die in India zijn verdiend of geacht te worden zijn verdiend of ontstaan en die niet belastbaar zijn onder de bovengenoemde specifieke categorie&euml;n, zijn belastbaar in deze categorie. Dit omvat dividenden, interesten, royalty's, (feitelijke) huur ontvangen door een natuurlijke persoon (die niet belast wordt onder de categorie winst uit (zelfstandig) beroep of bedrijf). Het omvat ook winsten uit loterijen, wedstrijden en races. Tot slot, ook geld of eigendom dat zonder tegenprestatie wordt ontvangen (dus giften) waarvan de waarde meer dan INR 50.000, vallen onder deze categorie. Algemene aftrekpost Er geldt tevens een algemene aftrekpost op het totaal van de belastbare inkomsten uit de hiervoor genoemde categorie&euml;n. Het gaat om onder andere verzekeringspremies, pensioenbijdragen, giften aan liefdadigheidsinstellingen en betaalde rente op studieleningen. De maximale aftrek voor dit fiscale jaar is INR 150.000. Het restantbedrag dat resteert van de belastbare inkomsten na aftrek van deze algemene aftrekpost is progressief belast naar de eerder genoemde tarieven en schijven. Internationale aspecten en belastingverdrag India kent geen bijzonder expatregime voor uit het buitenlandse aangeworven werknemers. Volgens nationale wetgeving is een buitenlandse onderdaan die geen inwoner is van India en in dienst is van een buitenlandse onderneming en wordt tewerkgesteld in India voor minder dan 90 dagen in het betreffende belastingjaar, niet belastbaar over het arbeidsinkomen. Dit is anders indien de buitenlandse onderneming een vaste inrichting heeft of andersoortige fiscale aanwezigheid. Op verdragsniveau is er natuurlijk de welbekende 183-dagenregeling, die is vastgelegd in art. 15 van het belastingverdrag Nederland-India. Als een werknemer in Nederland woont, minder dan 184 dagen gedurende het belastingjaar in India verblijft en de arbeidsbeloning niet wordt gedragen door een in India gevestigde werkgever en evenmin de beloning ten laste komt van een vaste inrichting die de Nederlandse werkgever in India heeft. India hanteert in de regel een materi&euml;le werkgeversdefinitie. Pensioen- en sociale zekerheidsbijdragen Werkgevers en werknemers zijn verplicht 12% van bepaalde componenten van het inkomen uit arbeid (binnen bepaalde grenzen) bij te dragen aan sociale zekerheid, de zogenaamde &ldquo;Provident Fund&rdquo;. De werkgeversbijdrage is onbelast en de werknemersbijdrage is aftrekbaar als onderdeel van de algemene aftrekpost (met inachtneming van een maximum van INR 150.000, zie hiervoor). Werknemers en hun werkgevers kunnen ervoor kiezen om meer dan 12% bij te dragen, maar in dat geval vormt het excessieve werkgeversdeel belast loon. Sinds 2008 zijn "internationale werknemers" en hun werkgevers, indien zij ten minste 20 werknemers in India in dienst hebben, verplicht om bij te dragen aan het Provident Fund. Dit geldt niet op het moment dat een internationale werknemer bijdraagt aan een socialezekerheidsstelsel in een land waarmee India een socialezekerheidsverdrag(2) heeft. De internationale werknemer heeft hiervoor een Certificate of Coverage nodig. Onttrekkingen aan het Provident Fund door een persoon die gedurende ten minste 5 jaar onafgebroken aan het fonds heeft bijgedragen zijn belastingvrij, d.w.z. er hoeft geen belasting te worden betaald over de hoofdsom en ook de daarop opgebouwde rente is vrijgesteld (tot een bepaalde limiet). Bij voortijdige onttrekkingen is het volledige bedrag van de werkgeversbijdrage belast en voor de werknemersbijdrage geldt hetzelfde voor zover de bijdrage feitelijk is afgetrokken. De geaccumuleerde rente is volledig belast als inkomsten uit overige werkzaamheden (inkomstencategorie vijf). Internationale werknemers kunnen het bedrag van het Provident Fund belastingvrij opnemen bij be&euml;indiging van de tewerkstelling bij de Indiase onderneming (of de vaste inrichting van de buitenlandse onderneming), mits de werknemer afkomstig is uit een land waarmee India een verdrag heeft gesloten. Ook is belastingvrije opname mogelijk als de internationale werknemer met pensioen gaat, 58 jaar oud wordt of tijdens de tewerkstelling in India permanent of volledig arbeidsongeschikt raakt. Verplichte bijdragen aan Indiase sociale zekerheid (Provident Fund) zijn fiscaal gefaciliteerd, i.e. de werkgeversbijdragen zijn (volledig) vrijgesteld en de werknemersbijdrage zijn (volledig) aftrekbaar van het loon. Voorkoming dubbele belasting Voorkoming van dubbele belasting wordt toegekend aan ingezeten belastingplichtigen (ROR/RNOR). Dat kan geschieden op bilateraal niveau, i.e. belastingverdrag, of unilateraal niveau, i.e. nationaal recht (eenzijdige regeling) wanneer een belastingverdrag ontbreekt. Op basis van nationale wetgeving wordt dubbele belasting middels de verrekenmethode verleend. Verrekening is alleen toegestaan voor betaalde buitenlandse belasting, deze wordt dan verrekend met de Indiase belasting (plus toeslag indien van toepassing) tegen het laagste van het Indiase belastingtarief of het buitenlandse belastingtarief (in welk geval India dus een stukje bijheft). Op verdragsniveau wordt in principe ook dubbele belasting voorkomen middels de verrekenmethode, zo ook in het belastingverdrag met Nederland. Wat betreft vermindering van belasting op grond van het belastingverdrag wordt gewezen op de administratieve verplichting die India aan met name niet-inwoners (NR&rsquo;s) oplegt om aanspraak te maken op de voordelen die uit het belastingverdrag voortvloeien. De niet-inwoner onder het verdrag met India moet over een zogenaamde &ldquo;TRC&rdquo; (tax residency certificate) beschikken. Ofwel een inwoner van Nederland die in India werkt en in aanmerking komt voor een belastingvermindering (omdat het heffingsrecht aan Nederland is toegewezen), dient een woonplaatsverklaring te overleggen. Dat kan zelfs het geval zijn indien iemand geen verplichting heeft om een aangifte in te dienen. De TRC is dan ook vooral belangrijk voor (i) werknemers die naar India gaan voor kortdurende uitzendingen, (ii) werknemers die in India fiscaal inwoner worden en dat tevens nog zijn of blijven in hun eigen land (en inwoner in het andere blijven op grond van de tie-breaker regel) en (iii) voor uitgezonden Indiase werknemers die inwoner-af worden in India en fiscaal inwoner in het andere land worden in het gastland. Noten 1 Voor senioren (bij 60 en 80 jaar) gelden andere lagere tarieven 2 Op dit moment heeft India socialezekerheidsovereenkomsten met 18 landen (Australi&euml;, Oostenrijk, Belgi&euml;, Canada, Tsjechi&euml;, Denemarken, Finland, Frankrijk, Duitsland, Hongarije, Japan, Luxemburg, Noorwegen, Nederland, Portugal, Republiek Korea, Zweden en Zwitserland). Verder zijn Singaporezen vrijgesteld van bijdragen aan het Provident Fund en het Pension Fund op basis van een bilaterale overeenkomst en Nepalese en Bhutaanse staatsburgers krachtens een vredes- c.q. vriendschapsovereenkomsten.