Auteur: Mr. A.A.G. (Annelinde) Janssen, werkzaam als senior advocaat arbeidsrecht bij Dirkzwager N.V. (a.janssen@dirkzwager.nl)

De Nederlandse loondoorbetalingsverplichting van 104 weken bij ziekte is uitzonderlijk in vergelijking tot andere EU-landen. Waar de Nederlandse werkgever tot 104 weken (minimaal 70% van) het loon moet doorbetalen, is de loondoorbetalingsverplichting op grond van Duits arbeidsrecht 6 weken en in België dient een werkgever maximaal 30 dagen het loon van de werknemer door te betalen. Na afloop van deze periodes kan de Nederlandse, Duitse of Belgische werknemer aanspraak maken op een uitkering vanuit de overheid. Loondoorbetaling bij ziekte vormt daarmee de kern van het Nederlandse arbeidsrechtstelsel. Bij grenswerkers kan het voorkomen dat het arbeidsrecht van het ene land van toepassing is, terwijl het sociale zekerheidsrecht van een ander land geldt. Dit kan leiden tot problemen, zoals het mislopen van bepaalde uitkeringen of bescherming (die de niet-grenswerkers wel genieten), omdat de werknemer te maken krijgt met verschillende rechtsstelsels. In dit artikel ga ik in op de problematiek tussen de Europese sociale zekerheidsverordening (Verordening (EG) nr. 883/2004) en het toepasselijk arbeidsrecht inzake de loondoorbetalingsverplichting bij ziekte en schets ik enkele voorbeelden.