Duitse werkgevers moeten personeel wijzen op vakantietegoed

Auteur: Anja Romijnders, werkzaam als Rechtsanw&auml;ltin bij STRICK Rechtsanw&auml;lte & Steuerberater (romijnders@strick.de) Duitse werkgevers moeten er voortaan bij hun medewerkers op aandringen dat deze hun nog niet aangevraagde wettelijke verlofdagen opnemen en er tevens op wijzen dat deze vakantiedagen anders komen te vervallen. Aldus een actueel principebesluit door het Bundesarbeitsgericht (BAG) in Erfurt, dat daarmee Duits recht in overeenstemming brengt met geldend EU-recht. Een automatisch verval van het recht op vakantie is hiermee van de baan. Voor de personeelsafdelingen van grote bedrijven betekent dit besluit ongetwijfeld een hoop extra werk &ndash; en sommige werknemers hebben in 2019 wellicht meer vakantiedagen dan verondersteld. &ldquo;Op tijd en duidelijk&rdquo; dienen werkgevers hun medewerkers te attenderen op het feit dat zij nog verlofdagen tegoed hebben. Wanneer precies zo&rsquo;n wenk &ldquo;op tijd&rdquo; komt, lieten de rechters voorlopig in het midden. Op basis van deze verplichting van werkgevers hun medewerkers tijdig te verwittigen &ldquo;kunnen werknemers nu nagaan of zij wellicht nog aanspraak hebben op vakantiedagen waarvan ze zelf dachten dat deze reeds waren vervallen&rdquo;, aldus een woordvoerder van het Bundesarbeitsgericht. Overigens moge volgens de BAG-rechters duidelijk zijn dat een werkgever niet verplicht is op eigen initiatief zijn werknemer vakantieverlof te verlenen, om hierdoor een automatisch verval van het recht op vakantiedagen per eind van het jaar of uiterlijk tot 31 maart van het jaar daarop gedaan te krijgen. Overeenkomstig de nieuwe formule van de rechtbank treedt het verval van het recht op vakantie evenwel alleen dan in werking, &ldquo;als de werkgever zijn werknemer tevoren nadrukkelijk heeft gevraagd zijn vakantiedagen op te nemen, en hem er duidelijk en tijdig op heeft gewezen dat zijn verlofdagen anders na afloop van het jaar of uiterlijk tot 31 maart van het volgende jaar komen te vervallen&rdquo;. Aanleiding voor het principebesluit door het hoogste Duitse arbeidsgerecht was een procedure in Beieren. Deze was opgestart door een wetenschapper, die in totaal 51 vakantiedagen vergoed wilde krijgen die hij gedurende meerdere jaren tot aan de be&euml;indiging van zijn tijdelijke arbeidsovereenkomst niet had opgenomen. Beklaagde was de Max-Planck-Gesellschaft in M&uuml;nchen, waar de wetenschapper overeenkomstig een geldende Cao werkzaam was. Als vergoeding voor zijn niet opgenomen vakantiedagen had hij een compensatie ter hoogte van &euro; 12.000 ge&euml;ist. Zijn werkgever beweerde de medewerker per e-mail op tijd te hebben verwittigd m.b.t. zijn resterende vakantiedagen. De wetenschapper ontkende daarentegen hiervan op tijd per e-mail op de hoogte te zijn gebracht. Vanwege de nogal vage feitenbasis vaardigde het Bundesarbeitsgericht geen vonnis uit, maar verwees de zaak terug naar het bevoegde Landesarbeitsgericht. Echter, wat de kwestie van het vervallen van verlofdagen betreft, versterkten de BAG-rechters de rechten van de werknemer door de rechtspraak van het Europese Hof van Justitie over te nemen. Het Hof had vorig jaar besloten dat werknemers door juiste voorlichting in staat moeten worden gesteld gebruik te maken van hun recht op vakantiedagen. Om zich te kunnen beroepen op een automatisch verval van verlofdagen, moeten ondernemers voortaan aan kunnen tonen dat ze hebben voldaan aan de eisen, zoals die nu door het Bundesarbeitsgericht zijn geformuleerd. Vandaar dat het zinvol is om werknemers desbetreffende mededelingen schriftelijk te doen toekomen en ze tevens op geschikte wijze op te slaan. Dat in veel maandelijkse loonstroken het resterende aantal vakantiedagen is af te lezen, is volgens de nieuwe rechtspraak waarschijnlijk niet voldoende. Of een werkgever iedere medewerker afzonderlijk hierover moet aanspreken of ook een uniforme kennisgeving - per bedrijfs-email of door een briefje op het mededelingenbord - voldoet, liet het BAG in het midden.