Auteur: mr. Branko Reumkens, partner/notaris bij LexQuire Notarissen en docent (internationaal) personen- en familierecht (branko.reumkens@lexquirenotarissen.nl)

Als u de website van de Rijksoverheid raadpleegt leest u het volgende: “Trouwen en een geregistreerd partnerschap zijn samenlevingsvormen die op elkaar lijken. Er zijn drie verschillen tussen het huwelijk en het geregistreerd partnerschap:

• Als u trouwt, moet u elkaar het “ja-woord” geven. Bij een geregistreerd partnerschap is dit niet verplicht.
• Een geregistreerd partnerschap kan, als u geen minderjarige kinderen heeft, buiten de rechter om eindigen. Voor het ontbinden van een huwelijk moet u altijd naar de rechter.
• Het geregistreerd partnerschap kent geen scheiding van tafel en bed, het huwelijk wel.”

Ik kan mij goed voorstellen dat veel aankomende stellen geen enkel verschil dan wel meerwaarde zien in deze verschillen, zodat zij steeds vaker kiezen voor een geregistreerd partnerschap. Zelfs van ambtenaren van de Burgerlijke Stand van gemeenten in grensregio’s heb ik mogen vernemen dat zij geen waarschuwing uitspreken. De waarschuwing is gelegen in de volgende zin (eveneens vermeldt op de website van de Rijksoverheid): “Daarnaast wordt een huwelijk overal ter wereld erkend. Bij een geregistreerd partnerschap is dat niet altijd het geval”. In dit artikel breng ik dit punt graag onder de aandacht.

Auteur: mr. Branko Reumkens, partner/notaris bij LexQuire Notarissen en docent (internationaal) personen- en familierecht (branko.reumkens@lexquirenotarissen.nl)

In het rechtsverkeer is het van groot belang om duidelijk te weten welk huwelijksvermogensrechtelijk systeem op een stel van toepassing is. In onderstaand artikel wordt ondermeer ingegaan op de verschillen tussen de Duitse gemeenschap van aanwinsten en de Nederlandse gemeenschap van goederen. En op het verschil tussen het woonplaatsbeginsel en het nationaliteitsbeginsel. Waarom is het verstandig een rechtskeuze te maken, ook in eenvoudige situaties?

Auteur: mr. Branko Reumkens, partner / notaris bij LexQuire Notarissen en docent (internationaal) personen- en familierecht (branko.reumkens@lexquirenotarissen.nl)

Herinnert u het jaar waarin aanslagen plaatsvonden door IS in Parijs en België, er voor het eerst gesproken werd over een Europese vluchtelingencrisis en Daphne Schippers sensationeel wereldkampioen werd? Of dat een jonge coureur, genaamd Max Verstappen, zijn intrede deed in de Formule 1-wereld en de Belgische meidengroep K3 besloot om uit elkaar te gaan? In dat jaar trad ook de Europese Erfrechtverordening in werking. Veel mensen kunnen zich zeker een van de voorgaande gebeurtenissen herinneren. Ik durf evenwel te stellen dat zeer weinig mensen het bestaan van de Erfrechtverordening kennen. In een samenleving die steeds verder globaliseert en waarin mensen geen grenzen meer kennen, is dit een gemiste kans. Ook het gevoel van veel burgers dat Europa slechts extra regels opwerpt en deze vervolgens negatief uitgelegd worden, geeft aan dat veel burgers niet op de hoogte zijn van deze verordening.

Auteur: mr. Branko Reumkens, docent (internationaal) personen- en familierecht bij Zuyd Hogeschool en notaris/partner bij LexQuire Tax&Law (branko.reumkens@lexquirenotarissen.nl)

In mijn vorige bijdragen in dit vakblad heb ik steeds gesproken over de werking van de Europese erfrechtverordening in de dagelijkse internationale familierechtelijke praktijk. In dit artikel wil ik u informeren over de fiscale afwikkeling van een internationale nalatenschap over de grens. Wij 'zoomen' in dit artikel in op de fiscale afwikkeling van een nalatenschap die in België is opengevallen.

Auteur: Mr. Branko Reumkens, docent (internationaal) personen- en familierecht bij Zuyd Hogeschool en notaris/partner bij LexQuire Tax & Law (branko.reumkens@lexquirenotarissen.nl)

In vervolg op mijn artikel in editie nr. 38 van dit vakblad in april over de Europese erfrechtverordening, wil ik u verder meenemen in de dagelijkse internationale familierechtelijke praktijk. In dit artikel vertel ik u over een probleem dat ik meermaals ben tegengekomen bij de afwikkeling van een internationale nalatenschap.

Auteur: Mr. Branko Reumkens, docent (internationaal) personen- en familierecht bij Zuyd Hogeschool en notaris/partner bij LexQuire Notarissen (branko.reumkens@lexquirenotarissen.nl)

Het is al enige tijd geleden dat ik in dit blad schreef over de Europese erfrechtverordening. Meer dan drie jaren later is het tijd voor een evaluatie uit de praktijk. Ik deel graag enkele van mijn ervaringen met u. De Europese Erfrechtverordening heeft naar mijn mening voorzien in noodzakelijke duidelijkheid voor de burgers in Europa. Immers, voor de inwerkingtreding van de verordening moest een internationale casus steeds worden beoordeeld vanuit de IPR-regelgeving van de betreffende betrokken landen. Moeilijke en complexe materie die door cliënten als tijdrovend en duur werd ervaren.

Auteurs: Mr. Susan Drijer en mr. Branko Reumkens, respectievelijk kandidaat-notaris bij Metis Notarissen en notaris bij Metis Notarissen

Eindelijk is het dan zover! Nadat op 17 augustus 2012 de Europese erfrechtverordening in werking is getreden, is het dan nu eindelijk de beurt aan zijn zusjes om hun langverwachte entree te maken: de Europese huwelijksvermogensrechtverordening en de Europese Partnerschapsvermogensrechtverordening zijn op 29 januari 2019 in werking getreden! Waar het bij de erfrechtverordening ging om de harmonisatie van de vererving en de afwikkeling van nalatenschappen binnen Europa, draait het bij de huwelijksvermogensrecht- en de partnerschapsvermogensrechtverordening om harmonisatie van het huwelijksvermogensregime binnen Europa.

Auteurs: mr. Branko Reumkens en mr. Susan Drijer, beiden werkzaam bij Metis Notarissen (info@metisnotarissen.nl)

In ons eerste artikel, in nummer 6, hebben we uitvoerig gesproken over de erfrechtverordening en het belang van het maken van een rechtskeuze. Immers, sinds 17 augustus 2015 zullen nalatenschappen geheel beheerst worden door één nationaal erfrecht. In dit artikel willen wij eens de achterkant van de verordening belichten, namelijk: wie is bevoegd tot afwikkeling en hoe werkt dit in de praktijk? Hierbij willen we dan ook graag het nieuwe kindje van de Erfrechtverordening bespreken: de Europese erfrechtverklaring.

Auteurs: mr. Branko Reumkens en mr. Susan Drijer, beiden werkzaam bij Metis Notarissen (info@metisnotarissen.nl)

Ons kantoor is gelegen in het mooie Limburgse land en met een klein team zijn wij dagelijks bezig met internationale vraagstukken, het zogenaamde internationaal privaatrecht (IPR). Het was dan ook aftellen geblazen tot 17 augustus 2015, zijnde de dag dat de Europese Erfrechtverordening van kracht zou worden en de vererving en afwikkeling van nalatenschappen in bijna de hele Europese Unie zou versimpelen. In een reeks artikelen willen wij u meenemen in onze bevindingen met deze Europese Erfrechtverordening en aan de hand van een aantal voorbeelden laten zien waar u in internationale situaties rondom erfrecht aan dient te denken en waar de valkuilen liggen.In dit eerste artikel willen wij uitwijden over de werking en toepasselijkheid van de nieuwe verordening, in het bijzonder met betrekking tot de rechtskeuze die u in een testament kunt maken.