Auteur: Rachèl van Dijk, werkzaam als Senior Consultant Tax verbonden aan Ernst & Young Belastingadviseurs LLP te Eindhoven, sectie People Advisory Services (rachel.van.dijk@nl.ey.com)

In mei 2016 publiceerde de Algemene Rekenkamer een kritisch rapport over de 30%-regeling. Dit heeft geleid tot een onderzoek door een extern bureau (Dialogic). Hun evaluatierapport verscheen op 1 juni 2017. Het kabinet stemt in met het voorstel van Dialogic om de looptijd van de 30%-regeling per 1 januari 2019 te verkorten van acht naar vijf jaar. Het verkorten van de looptijd zal ook voor bestaande gevallen gelden. Deze maatregel zal worden meegenomen in de belastingplannen voor 2019. Er is nog niet voorzien in overgangsrecht. In dit artikel wordt ingegaan op de gevolgen van deze wijziging.

Auteur: Rachèl van Dijk is als Consultant Tax verbonden aan Ernst & Young Belastingadviseurs LLP te Eindhoven, sectie People Advisory Services (rachel.van.dijk@nl.ey.com)

Ik ga ervan uit dat u als lezer van dit vakblad op de hoogte bent van de inhoud van de 30%-regeling. Om deze reden ga ik in dit artikel niet uitgebreid in op alle finesses van de 30%-regeling. Kort gezegd houdt de 30%-regeling in dat indien aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan, een werkgever een forfaitaire belastingvrije kostenvergoeding (maximaal 30% van het fiscale loon) aan zijn werknemer kan verstrekken voor de extra kosten van het tijdelijk verblijf buiten het land van herkomst. De belastingvrije kostenvergoeding wordt geacht alle zogenoemde ‘extraterritoriale kosten’ te dekken. In dit artikel behandel ik de positie van commissarissen (bij een NV of BV) en andere toezichthouders (bij een vereniging of stichting). Ik spreek alleen over commissarissen, maar bedoel beide categorieën toezichthouders.